• Όνομα:
  Δημήτρης Μυράτ
• Ιδιότητα:
  Ηθοποιός
• Γεννήθηκε:
  05 Δεκεμβρίου 1908
• Απεβίωσε:
  10 Ιανουαρίου 1991
• Ταινίες με FF:
  4

Ο Δημήτρης Μυράτ ήταν Έλληνας διανοούμενος με ανεκτίμητη προσφορά στο ελληνικό καλλιτεχνικό στερέωμα. Κορυφαίος ηθοποιός, θεατρικός συγγραφέας, θιασάρχης και σκηνοθέτης με χαρισματικά υποκριτικά προσόντα, κλασική παιδεία και εξαιρετικές σπουδές.
Γεννήθηκε στην Αθήνα και ήταν γιος των ηθοποιών Μήτσου Μυράτ και Χρυσούλας Κοτοπούλη (αδελφή της σπουδαίας Μαρίκας Κοτοπούλη). Μεγαλωμένος μέσα σε μια καλλιτεχνική οικογένεια, στράφηκε από νωρίς στο θέατρο και την υποκριτική, κάνοντας την πρώτη του εμφάνιση σε πολύ μικρή ηλικία – μόλις 11 ετών – πλάι στην θεία του Μαρίκα Κοτοπούλη. Αργότερα, σπούδασε Φιλολογία στο Βερολίνο, θέατρο στην Δραματική Σχολή του Αυστριακού σκηνοθέτη Μαξ Ράϊνχαρτ, καθώς επίσης και στην Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1931 εντάχθηκε πάλι στο θίασο της Μαρίκας Κοτοπούλη, όπου και παρέμεινε μέχρι το 1947. Ακολούθησε μία τριετία κατά την οποία ήταν πρωταγωνιστής του Εθνικού Θεάτρου, ενώ από το 1951 έως το 1956 διετέλεσε καλλιτεχνικός διευθυντής στο Θέατρο Κοτοπούλη – ΡΕΞ. Το 1957 ίδρυσε μαζί με την σύζυγό του, Βούλα Ζουμπουλάκη, προσωπικό θίασο τον οποίο στέγαζε, μέχρι το θάνατό του, στο θέατρο «Αθηνών», ενώ παράλληλα διετέλεσε καθηγητής στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου και Διευθυντής του Ωδείου Αθηνών. Η πρώτη του κινηματογραφική εμφάνιση έγινε το 1943 στην ταινία «Το Δρομάκι του Παραδείσου» και το 1945 πρωταγωνίστησε στην ταινία της Φίνος Φιλμ «Η Βίλλα με τα Νούφαρα» του Δ. Ιωαννόπουλου. Συνολικά, γύρισε 25 ταινίες – 3 στη Φίνος Φιλμ – από τις οποίες ξεχωρίζουν οι ερμηνείες του στις ταινίες: «Η Δίκη των Δικαστών» στο ρόλο του Ιωάννη Καποδίστρια, «Μαρίνα» πλάι στον Λάμπρο Κωνσταντάρα και «Είμαι Αθώος» δίπλα στον Αλέκο Αλεξανδράκη.
Ο Δημήτρης Μυράτ υπήρξε πολύ σημαντικός πνευματικός άνθρωπος με βαθύτατη κουλτούρα και γλωσσική παιδεία. Παρουσίασε πλούσιο συγγραφικό έργο, μεταξύ των οποίων «Η αγωγή του λόγου». Μετέφρασε πολλά από τα έργα που έπαιζε στο θέατρο, και πολλά τα σκηνοθετούσε ο ίδιος. Είχε τιμηθεί με πολλά διεθνή βραβεία όπως τον «Χρυσό Σταυρό του Αγίου Μάρκου» και το «Παράσημο Γραμμάτων και Τεχνών της Γαλλίας».

• 1. Η Βίλλα Με Τα Νούφαρα 1945
• 2. Μαρίνα 1947
• 3. Είμαι Αθώος 1960
• 4. Η Δίκη Των Δικαστών 1974