Βασίλης Καϊλας
Βασίλης Καϊλας
  • Όνομα:
    Βασίλης Καϊλας
  • Ιδιότητα:
  • Γεννήθηκε:
    01 Μαΐου 1953
  • Ταινίες με FF:
    5

Ο Βασίλης Καΐλας γεννήθηκε στον Πειραιά αλλά μεγάλωσε στην Πλάκα, στην πολυκατοικία της οδού Βουλής που κατοικούσε τότε η Έλλη Λαμπέτη. Στην είσοδο αυτής της πολυκατοικίας τον είδαν, ένα πρωινό του 1957, η Έλλη Λαμπέτη και ο Μιχάλης Κακογιάννης και αμέσως σκέφτηκαν ότι αυτό το μικρό αγοράκι είχε την κατάλληλη παρουσία και έκφραση για να παίξει στη νέα ταινία που ετοίμαζαν με τίτλο «Το Τελευταίο Ψέμμα». Και δεν είχαν άδικο, αφού ο μικρός Βασιλάκης όχι μόνο βαφτίστηκε ηθοποιός στα τέσσερα του μόλις χρόνια, αλλά πολύ γρήγορα έγινε το «παιδί-θαύμα» του ελληνικού κινηματογράφου, παίζοντας σε πλήθος ταινιών δίπλα σε μεγάλα ονόματα ηθοποιών και σε έργα σπουδαίων σκηνοθετών.

Μετά την πρώτη εμφάνισή του στην ταινία «Το Τελευταίο Ψέμμα» του Κακογιάννη, συμμετέχει τον ίδιο χρόνο στην ταινία  η «Η Κυρά μας η Μαμή» (1958) του Αλέκου Σακελλάριου και στη συνέχεια, σε δυο ακόμη ταινίες της Φίνος Φιλμ την «Μανταλένα» (1960) και «Μακρυκωσταίοι και Κοντογιώργηδες» (1960). Ο ανεπιτήδευτος, απέριττος και συναισθηματικός τρόπος που ερμήνευε πονεμένους συνήθως ρόλους, τον έκαναν περιζήτητο στους σκηνοθέτες, στερώντας του ωστόσο το παιχνίδι και την ανεμελιά των παιδικών του χρόνων. Στα οκτώ του χρόνια ο Βασίλης Καϊλας ξεκινάει και τις εμφανίσεις του στο θέατρο με το έργο του Ανούιγ «Ταξιδιώτες Χωρίς Αποσκευές» που ανέβασε τη θεατρική σεζόν '61-'62 ο Δημήτρης Χορν. Παράλληλα πρωταγωνιστεί δίπλα στον Δημήτρη Παπαμιχαήλ στην ταινία της Μαρίας Πλυτά με τίτλο «Ο Λουστράκος» (Ανζερβός, 1962), μια ταινία σταθμό στη ζωή του, που τον καθιερώνει σαν «παιδί-θαύμα» και τον κάνει αξιολάτρευτο όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε άλλες χώρες. Έτσι, τα επόμενα δέκα χρόνια παίζει σε περισσότερες από 40 ταινίες, παράλληλα με το σχολείο του και τις θεατρικές εμφανίσεις του.

Συνολικά στην καριέρα του έπαιξε σε 117  κινηματογραφικές ταινίες, με τελευταία του συμμετοχή στην ταινία «Πήρες Πτυχίο» του Γρηγόρη Νουνέλη το 1985. Στο θέατρο, συνέχισε να παίζει μέχρι το 2002, συμμετέχοντας σε εξαιρετικά έργα του Εθνικού και του ελεύθερου θεάτρου, με τελευταία συμμετοχή του το 2002 στο έργο «BAR των Αγγέλων» του Τένεσση Ουίλιαμς, σε σκηνοθεσία Γιώργου Θεοδοσιάδη.

Στην τηλεόραση πρωτοεμφανίστηκε το 1965 με την γαλλική παραγωγή “L’extraodinaire Petros”. Ακολούθησαν πολλές σειρές όπως «Λαϊκές Ιστορίες από όλο τον κόσμο» (ΕΤ1, 1982), «Όλη η δόξα όλη η χάρη» (ΕΤ1, 1988), «Κωστής Παλαμάς» (ΕΤ1, 1992) κ.α. Στη συνέχεια ασχολήθηκε με θεατρικές επιχειρήσεις και  συνέχισε να δανείζει τη φωνή του σε αγαπημένους ήρωες μεταγλωττισμένων ταινιών, όπως στις γνωστές σειρές: «Οικογένεια Γουώλτονς» (1974-1977, «Το μικρό σπίτι στο Λιβάδι» (1973-1984), «Μάγια η Μέλισσα» (1975), «Δον Κιχώτης» (1981), «Στρουμφάκια» (1984) κ.ά.

Τον Νοέμβριο του 2013 κυκλοφόρησε η αυτοβιογραφία του με τίτλο «Ένα παιδί μετράει τα πλάνα», στην οποία καταγράφει τα παιδικά του χρόνια μέσα στα κινηματογραφικά πλατό και όσα έζησε δίπλα στους σταρ της εποχής. Το βιβλίο συμπληρώνεται με πλούσιο φωτογραφικό υλικό.