Εξαιρετικός και ανήσυχος ηθοποιός του θεάτρου, του κινηματογράφου, του ραδιοφώνου και της τηλεόρασης, ο Θόδωρος Έξαρχος ευδοκίμησε και στη λογοτεχνία και τη δημοσιογραφία, προσφέροντάς μας πολύτιμο έργο.
Γεννήθηκε στην Κέρκυρα και ήρθε στην Αθήνα για σπουδές. Παράλληλα με τη φοίτησή του στη σχολή του Εθνικού Θεάτρου, με δασκάλους τον Δημήτρη Ροντήρη και τον Δημήτρη Χορν, εργάστηκε σαν δημοσιογράφος και μεταφραστής σε εφημερίδες και περιοδικά. Πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο το 1951 στο έργο του Σώμερσετ Μωμ «Βροχή» που ανέβασε ο θίασος της κ. Κατερίνας και συνέχισε να παίζει συνεργαζόμενος με εξαιρετικούς θιάσους (Κατράκης, Μουσούρης, Μυράτ, Καρέζη, Κούρκουλος, Βουτσάς, Λάσκαρη), σε ελληνικά και ξένα έργα.
Αν και περισσότερο ηθοποιός του θεάτρου, για το οποίο έτρεφε μεγάλη αγάπη και σεβασμό, έπαιξε με συνέπεια σε 65 περίπου κινηματογραφικές ταινίες, σε δεύτερους αλλά ουσιαστικούς ρόλους, με πρώτη «Της Τύχης τα Γραμμένα» το 1957. Με τη Φίνος Φιλμ συνεργάστηκε σε 9 εκλεκτές ταινίες, αλλά κινηματογραφικές επιτυχίες θεωρούνται επίσης και οι ταινίες: «Ου Κλέψεις», «Μαντώ Μαυρογένους», «Αναζήτηση», «Θεόφιλος», «Αγωνία», «Πανικός στα σχολεία» κ.α. στις οποίες είχε ενδιαφέροντες ρόλους.
Στην τηλεόραση έπαιξε σε δημοφιλείς σειρές («Αγνωστος Πόλεμος», «Δίκαιοι», «Γιοι του Κάιν», «Αστερισμός των λύκων», «Γιούγκερμαν», «Εν Αθήναις» κ.ά.), αλλά και σε ραδιοφωνικές θεατρικές παρουσιάσεις και λογοτεχνικές ενημερωτικές εκπομπές. Τελευταίες του εμφανίσεις ήταν στο θεατρικό έργο «Αρχιμάστορας Σόλνες» του Ίψεν σε σκηνοθεσία Γιώργου Κιμούλη το 2005, στην ταινία «Πολίτικη Κουζίνα» του Τάσου Μπουλμέτη το 2003, και στην τηλεοπτική σειρά του 2008 «Ψεύτης Παππούς» του Γιώργου Μιχαλακόπουλου.
Μετέφρασε με σεβασμό πολλά θεατρικά έργα, ασχολήθηκε με τα συνδικαλιστικά του κλάδου του και είχε εκλεγεί δύο φορές Γενικός Γραμματέας του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών. Ήταν επίσης από τα ιδρυτικά στελέχη του Συνασπισμού. Σημαντικότατη είναι όμως και η συγγραφική προσφορά του με το πολύτιμο τρίτομο έργο του «Έλληνες Ηθοποιοί αναζητώντας τις ρίζες», ένα είδος βιογραφικής εγκυκλοπαίδειας, μοναδικό ντοκουμέντο για τα θεατρικά δρώμενα και τη ζωή των ηθοποιών της Ελλάδας από το 1890 και μετά, για το οποίο βραβεύτηκε το 1997 από την Ακαδημία Αθηνών. Ωστόσο, το 2009 κυκλοφόρησαν δύο ακόμη τόμοι του έργου του με τίτλο «Έλληνες Ηθοποιοί», καθώς και ο τόμος «Το Οδοιπορικό ενός ηθοποιού». Έχουν επίσης εκδοθεί ποιητικές συλλογές του (Διαδρομές, Μνήμες) γραμμένες με ευαισθησία, ερωτισμό και λυρισμό.
Γιος του Θόδωρου Έξαρχου και της δημοσιογράφου Ολυμπίας Εξάρχου, είναι ο Δημήτρης Έξαρχος, σκηνοθέτης με ταλέντο και ικανότητες, ο οποίος όμως έμεινε ανάπηρος ύστερα από σοβαρό τροχαίο ατύχημα που του συνέβη το 1999. Μια δυστυχία αξεπέραστη για τους γονείς του, ως το τέλος τους.