Ντίνος Δημόπουλος
Ντίνος Δημόπουλος
  • Όνομα:
    Ντίνος Δημόπουλος
  • Ιδιότητα:
    Σκηνοθέτης, Σεναριογράφος
  • Γεννήθηκε:
    22 Αυγούστου 1921
  • Απεβίωσε:
    28 Φεβρουαρίου 2003
  • Ταινίες με FF:
    35

Ο Ντίνος Δημόπουλος υπήρξε ένας πολυπράγμων καλλιτέχνης και δημιουργός, που έβαλε τη σφραγίδα του στην ιστορία του Ελληνικού Κινηματογράφου.
Σκηνοθέτης, σεναριογράφος και συγγραφέας, δημιούργησε δεκάδες ταινίες που συνδύασαν την εμπορικότητα με την τέχνη και την αισθητική.
Άρχισε την καριέρα του ως ηθοποιός, αλλά γρήγορα, αν και αυτοδίδακτος, άρχισε να σκηνοθετεί ταινίες, για να εξελιχθεί σύντομα σε έναν από τους πιο ολοκληρωμένους σκηνοθέτες στη χώρα μας. Σκηνοθέτησε περίπου 50 ταινίες, συνεργάστηκε με κορυφαίους ηθοποιούς, και καταπιάστηκε με όλα τα είδη του κινηματογράφου, αφήνοντας αξέχαστες κωμωδίες, συγκινητικά μελοδράματα, αστυνομικά μυστήρια, ακόμα και ταινίες βουκολικού περιεχομένου, που κατέκτησαν πλήθος διακρίσεων.
Γεννήθηκε στο Πάλαιρο της Αιτωλοακαρνανίας και σπούδασε Νομικά στην Αθήνα και υποκριτική στη δραματική σχολή του Γιαννούλη-Σαραντίδη. Έκανε την πρώτη του εμφάνιση ως ηθοποιός στο θέατρο, με το έργο «Οι Γερμανοί Ξανάρχονται» για να ακολουθήσουν συμμετοχές του σε πολλές άλλες παραστάσεις. Το 1953 στράφηκε στη σκηνοθεσία, δημιουργώντας την ταινία «Οι Ουρανοί είναι Δικοί μας», ύστερα από προτροπή του Φιλ. Φίνου με τον οποίο άρχισε μία άκρως πετυχημένη και μόνιμη συνεργασία, με απολογισμό 35 ταινίες όλων των ειδών. Με το «Χαρούμενο Ξεκίνημα» (1954) δημιούργησε με επιτυχία την πρώτη μουσική κωμωδία του Ελληνικού Κινηματογράφου, προπομπό των μιούζικαλ που ακολούθησαν. Το 1959 γύρισε τη βουκολική ταινία «Αστέρω» με την Αλίκη Βουγιουκλάκη, η οποία συμμετείχε το 1960 στο Φεστιβάλ Βερολίνου, ενώ στη Νέα Υόρκη χαρακτηρίστηκε ως μία από τις 50 αντιπροσωπευτικές λαογραφικές ταινίες. Η εξαιρετική ταινία «Μανταλένα» απέσπασε τρία βραβεία (Σεναρίου, Α΄ Γυναικείου Ρόλου, Β΄ Ανδρικού Ρόλου) στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και εκπροσωπήθηκε με ιδιαίτερα κολακευτικά σχόλια στις Κάννες. Τέσσερα βραβεία επίσης, απέσπασε το 1967, στο ίδιο Φεστιβάλ, η πολεμική ταινία του «Πυρετός στην Άσφαλτο» (Σκηνοθεσίας, Αρτιότερης Παραγωγής, Α΄ Ανδρικού Ρόλου, Κριτικών). Γενικότερα, όλες οι ταινίες του στη Φίνος Φιλμ, απέκτησαν θρυλική διάσταση στη συνείδηση του κοινού και κατέχουν αστραφτερή θέση στη «χρυσή περίοδο του Ελληνικού Κινηματογράφου». Ενδεικτικά αναφέρουμε και κάποιες άλλες, όπως το περίφημο δράμα «Λόλα», την τρυφερή ηθογραφία «Το Αμαξάκι», «Κοινωνία Ώρα Μηδέν (Βραβείο Σκηνοθεσίας), «Ο Βάλτος» (τιμητική διάκριση φωτογραφίας) – η οποία κυκλοφόρησε και σε Αγγλική έκδοση – οι σπαρταριστές και έξυπνες κωμωδίες «Μια Τρελλή Τρελλή Οικογένεια», «Τζένη Τζένη», οι μουσικές κωμωδίες «Η Αρχόντισσα και ο Αλήτης», «Η Νεράιδα και το Παληκάρι» και πολλές άλλες. Η τελευταία ταινία του στη Φίνος ήταν «Οι Βάσεις και η Βασούλα» (1975), κωμωδία με έντονα πολιτικά μηνύματα.
Μετά το θάνατο του Φίνου, συνέχισε να κάνει εξαιρετικές ταινίες με πιο σημαντικές: «Ο ήλιος του Θανάτου» (1978), με βραβεία σκηνογραφίας και μοντάζ στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, και κυρίως, την πολυβραβευμένη, εντός κι εκτός συνόρων, «Τα Δελφινάκια του Αμβρακικού», που βασίζεται σε δικό του διακεκριμένο μυθιστόρημα. Επίσης, η ταινία «Η Ελλάδα και η Θάλασσα» κέρδισε το πρώτο Πανευρωπαϊκό Βραβείο στο Φεστιβάλ του Τορίνο.
Σκηνοθέτησε περίπου 50 θεατρικές παραστάσεις των εκλεκτότερων θιάσων, επτά εκ των οποίων στο Εθνικό Θέατρο. Έγραψε επτά θεατρικά έργα κερδίζοντας το 1974 το Κρατικό Βραβείο Θεάτρου, και το 1988 το πρώτο βραβείο Καλοκαιρινού Θεατρικού Διαγωνισμού. Πέρα από τα πολλά δικά του σενάρια, διακρίθηκε και στη λογοτεχνία για το σημαντικό συγγραφικό του έργο στην ποίηση και την πεζογραφία, που συνοψίζεται σε πετυχημένες εκδόσεις, πολλές εκ των οποίων είναι για παιδιά. Για το βιβλίο του «Αν όλα τα πιτσιρίκια του κόσμου» κέρδισε το κρατικό βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών.

Το 1989 κυκλοφόρησε το μυθιστόρημά του «Η Μεσαία Όχθη» και τρία χρόνια αργότερα η αυτοβιογραφία του με τίτλο «Ένας Σκηνοθέτης Θυμάται». Ήταν επίσης τακτικός καθηγητής της δραματικής σχολής του Ωδείου Αθηναίων και της αντίστοιχης του Εθνικού Θεάτρου. Για την κρατική τηλεόραση έγραψε και σκηνοθέτησε τις σειρές «Ρωμαίος και Ιουλιέτα» και  «Μίνι Μάρκετ Ονείρων». 

Σύζυγός του ήταν η ηθοποιός Φλωρέττα Ζάννα.