Πηγή: Αντώνης Μοσχοβάκης, Εφημερίδα Ανεξάρτητος Τύπος, Φεβρουάριος 1961
Δεν έχει τίποτε να ζηλέψει από τις ξένες ταινίες στα χρώματά της και, γενικά στην τεχνική πλευρά της η νέα ταινία της «Φίνος Φιλμ». H ελληνική εξοχή, η θάλασσα, λαμπρά φωτογραφημένη από τον Βάλτερ Λάσσαλυ και τον συνεργάτη του Νίκο Δημόπουλο, της δημιουργούν ένα ευχάριστο ζωηρό πλαίσιο. […] Οι αντιρρήσεις αφορούν όπως κάθε φορά το σενάριο. Μια επιπόλαιη, ελαφρή ιστοριούλα, ισχνή σε δράση και πλοκή, που πολεμάει να στηριχθεί στις γκριμάτσες της πρωταγωνίστριας της και στο μπρίο των κομπάρσων της για να δημιουργήσουν ενδιαφέρον και κέφι. Ο κ. Σακελλάριος, που είναι υπεύθυνος για το σενάριο, δούλεψε καλά, τουλάχιστον στη σκηνοθεσία. Καλό το ντεκουπάζ του, που δίνει γοργό ρυθμό στο έργο και το κάνει να κυλά άνετα κι αβίαστα. Καλή η κίνηση των προσώπων, που δημιουργεί ζωηράδα, αφηγηματική ακρίβεια, ενδιαφέρον. Όμως τα πλήθη εξακολουθούν να είναι «μπούγιο»: απαίδευτα σύνολα, που είτε φωνάζουν είτε κινούνται με την ίδια κίνηση.